Bye bye Swaziland, here we come Cape Town!

Bijna zover om te vertrekken naar Kaapstad. Ik zeg, ik ben er helemaal klaar voor! 2 rustige weken gehad in Swaziland, maar daarintegen ook weer zoveel gebeurd...

Vorige week ben ik nog 3 dagen naar Lobamba de NCP geweest samen met Maud. Donderdag en vrijdag heb ik building gedaan met Phil (vrijwilliger) en MK van All out. Als ik had geweten dat ik ’t zo leuk zou vinden, had ik ’t eerder aangegeven!  Dus zeker blij dat ik het nog even 2 dagen heb kunnen doen, want eigenlijk was dit ook de bedoeling (ging ik vanuit), maar dacht “geen probleem”.. Maar als ik dan toch nog even een kijkje kan gaan nemen, graag!
Donderdag zijn we bezig geweest met ’n schommel en vrijdag met de WipWap op een NCP in Ezulwini. Echt meteen al een super groot verschil met de NCP in Lobamba. Echt!
Dacht wat zijn die kinderen hier lief, rustig, luisteren en wauw... ze spelen met elkaar! Wauw! Dus het kon ook zeker anders.. Dat gaf me een goed gevoel!! 

Toen we donderdag terug naar de lodge gingen, zijn we langs een ander schooltje gelopen en hebben binnen een kijkje genomen. Daar stonden 2 kindjes in de klas in een afwasbak te plassen, terwijl de andere kinderen er omheen rustig aan hun boterham zaten. Heel normaaltjes allemaal..
Trouwens over een afwasbak gesproken.. Hier op de lodge bewaren ze het eten wat over is in een afwasbak, zonder af te dekken en eten ze de volgende dag gewoon weer op.

Vrijdagochtend hebben we eerst spijkers uit het oude hout gehaald om te hergebruiken voor de WipWap. In NL zullen we die als niet gebruikbaar meer zien, zo krom waren de meeste.

’s Avonds ben ik samen met Maud naar Pup & Grill geweest om daar een drankje te doen. Hier stond me ook weer een verassing te wachten op het toilet.. Een man greep z’n vrouw bij de keel, sloeg daarna met een bierflesje op haar in en gaf dr daarna nog een trap na. Mmm daar sta je dan.... Verder gelukkig wel een super leuke avond gehad!

Zaterdag was een superdag! Nouja.. ’s Avonds !! Eerst zijn we om half 10 naar een veld gegaan want we zouden iets met voetbal gaan doen. Inderdaad... iets met voetbal, dat was het enige wat we wisten. Niemand wist of we zelf moesten voetballen of wat.. Magoed, zoals altijd hier in Afrika, is het afwachten en je maar overal op voorbereiden! Uiteindelijk hebben we naar een voetbaltoernooi gekeken tot 15:00 uur zonder eten en pal in de zon. Tja, daar was ik dus niet op voorbereid! Haha dus.... verbrand!

’s Avonds... jaja... Heb ik mijn oom en tante gezien in Swaziland!! Hoe is dat... Ver van huis uit en dan zitten ze gewoon op 1 km afstand van je af! Heb super genoten om ze te zien en daarnaast hadden we ook nog een lopend buffet.
Ik heb 6 weken zeker geen slecht eten gehad op de lodge, in Mozambique & Kruger! Maar toen al dat luxe om me heen stond en ik ’t ook nog mocht proeven, genoot ik er zo van...!! Was heel apart!! Ik zag voor het eerst ook weer een grote spiegel, waar ik mezelf helemaal in kon zien, hoe fijn is dat! Dan besef je nog wel even hoe luxe we het eigenlijk hebben. Hoe bijzonder hier de kleine dingen zijn, hoe normaal het thuis is...

Om 22:00 uur zouden we met de groep gaan stappen in Manzini. Dus iemand van All Out had een busje voor ons geregeld, zodat we met z’n allen konden gaan. Maar aangezien’n uur later nog aan het wachten waren, zijn we gewoon maar weer ’n gezellig avondje naar Pup & Grill gegaan.

Maandag ben ik begonnen op de NCP in Mldinazwe. Een hele reis om daar uberhaupt te komen. Een sportbh komt er wel van pas en op de tijd moeten we ook zeker niet letten. Er zijn 2 combi’s die we moeten nemen. De 2e combi is een stukje verder van de lodge, waar we nog niet korter dan een half uur hebben gewacht. Soms liep het wel uit tot langer als ’n uur. Woensdag hadden we de moed dan ook opgegeven.
Ook hier op de NCP valt het niet echt te vergelijken met de NCP in Lobamba. Er zijn ongeveer 26 kinderen, er wordt op een andere manier les gegeven, er is altijd een docent in de klas, de kinderen spelen leuk met elkaar en er wordt bijna niet op elkaar geslagen.

Woensdag is er een vrijwilliger en iemand van All Out Africa overvallen op het kantoor en zijn bedreigd met pistools. Dit was even ontzetten schrikken, maar gelukkig hebben ze het er goed vanaf gebracht!! Uiteindelijk hebben de overvallers computers, geld en een auto meegenomen. Schijnt dat er in 10 jaar nog niks is gebeurd, dus moeten zij nou net de pech hebben!!

Verder deze weken gemerkt dat de mensen hier in Swaziland zo dankbaar zijn voor alles. Een klein stukje chocola, een foto, een knuffel of er al gewoon maar te zijn.
Van sommige plekken mochten we geen foto’s maken omdat daar de armoede teveel leefde en ze dit dan ook niet op prijs stelde. Kan ik me dan ook goed voorstellen!! Maar wel jammer, want zou ook dit stukje graag willen delen wat het zo moeilijk maakt..

Ben heel benieuwd wat we de 10 dagen gaan doen onderweg naar Cape Town.
De 4 weken vrijwilligerswerk ga ik in ieder geval weer met frisse moed beginnen!!
Klinkt zo raar, want dit is het laatste wat ik nog ga doen en dan zit het er al weer op...
Maar... Ik ben d’r klaar voor!!

Let’s Go!!